ആന്‍ജിയോപ്ളാസ്ററി

പാടാന്‍ മറക്കുന്നു പലകുറിയോമലേ,
വാക്കുകള്‍ വരിതെററി വന്നുനില്‍ക്കേ,
ഉന്നം പിഴച്ചെരെന്‍ കല്ലുകൊണ്ടന്നുനിന്‍
നെറ്റിയില്‍ പൊങ്ങിയ മുഴകള്‍പോലെ...
പാടാതെ പോകുന്ന പാട്ടുകള്‍ തിങ്ങിയെന്‍
സിരയില്‍ കൊഴുപ്പിന്‍ മുഴകളത്രേ!!!

എത്തിപ്പിടിക്കുവാനോടിക്കിതച്ചന്നു
വീണുപോകേ നീ ശപിച്ചിരിക്കാം,
എത്രകാതങ്ങള്‍ ഞാന്‍ നിന്നെജയിച്ചുകൊ-
ണ്ടോടിയെന്നാലും വിയര്‍ത്തീവിധം
എത്താത്തരക്തത്തിനായിക്കിതച്ചൊരു
നാളില്‍ത്തളരുമീ ഹൃദയമെന്ന് ..

ആറാട്ടിനാശിച്ചു വാങ്ങിയ കൈവള-
ച്ചാര്‍ത്തുകള്‍ തല്ലിയുടച്ചനാളില്‍,
ഓര്‍ത്തുവോ ,ഈ വളപ്പൊട്ടുനാളെക്കുഞ്ഞു
വളയങ്ങളായിപ്പിറവികൊണ്ട്,
"സ്റ്റണ്ടെ"ന്ന പേരിലെന്‍ നെഞ്ചുതുളച്ചക-
ത്താര്‍ത്തു തിമിര്‍ക്കാന്‍ തുനിയുമെന്ന്...

ഔലത്തഴകൊണ്ടു നമ്മളന്നെത്രയോ
പീപ്പിയും വാച്ചും മെനഞ്ഞിരുന്നൂ,
തഞ്ചത്തിലേതോ ത്രിസന്ധ്യയില്‍ ഞാന്‍നിന
ക്കായൊരു മോതിരം തന്നിരുന്നൂ,
അന്നതുകൊള്ളാത്ത കൈവിരല്‍നോക്കിനീ
എന്നോടു കോപിച്ചു നിന്നിരുന്നൂ...

അന്നത്തെ മോതിരക്കൈവിരല്‍ത്തുമ്പുഞാ-
നോര്‍ക്കാത്ത സന്ധ്യകളിന്നുമില്ലാ,
ശൂന്യമായ്ക്കാണ്മതെന്തിന്നുമാ വിരലെന്നു
നിന്നോടുചോദിച്ചറിഞ്ഞുമില്ലാ,
തെട്ടുതലോടിയിരുന്നൂ വെറുതെയെന്‍
വിരലിലെക്കനമുള്ളപൊന്‍മോതിരം...

അച്ഛന്റെ രക്തക്കുഴലിനകത്തൊരു
മോതിരമിട്ടെന്നു മക്കളോതീ,
കേട്ടുചിരിച്ചെന്റെ നെറ്റിയില്‍തൊട്ടവള്‍
സാരിത്തലപ്പിനാല്‍ മിഴികളൊപ്പീ,
അപ്പോഴുമന്നുനിന്‍ കൈവിരല്‍ത്തുമ്പത്തു
കേറാത്തമോതിര മോര്‍ത്തുപോയ്ഞാന്‍...